𝟴. 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗻́ 𝗞𝗼𝗯𝗶𝗲𝘁 𝘄 𝗯𝗼𝘁𝘁𝗮𝗻𝗶𝗰𝘂𝗺 𝗽𝗶𝗲𝗿𝘄𝘀𝘇𝗲 𝗳𝗮𝗿𝗺𝗮𝗰𝗲𝘂𝘁𝗸𝗶 - 𝗮𝗹𝗰𝗵𝗲𝗺𝗶𝗰𝘇𝗸𝗶
Wiemy już, że alchemiczek w dziejach historii było mnóstwo, alchemiczkami były również zielarki, były dobrze wykształcone w swoim fachu i miały doświadczenie w wytwarzaniu domowych środków leczniczych, nie odbiegły umiejętnościami oraz wiedzą od mężczyzn.
W dawnej Europie oczekiwano iż kobiety będą się uczyły podstawowych technik by umiały tworzyć lekarstwa ziołowe na użytek domowy.
𝗪𝗶𝗲𝗹𝗲 𝘇 𝗻𝗶𝗰𝗵 𝗺𝗶𝗮ł𝗼 𝗮𝘀𝗽𝗶𝗿𝗮𝗰𝗷𝗲 𝗱𝗼 𝗽𝗿𝗼𝘄𝗮𝗱𝘇𝗲𝗻𝗶𝗮 𝘄ł𝗮𝘀𝗻𝘆𝗰𝗵 𝗮𝗽𝘁𝗲𝗸, apteki w dawnych czasach różniły się znacznie od dzisiejszych. Toczyło się tam życie kulturalne, były to miejsca specjalne i wszechstronne, lecz mogli je prowadzić tylko mężczyźni, bo tylko oni byli dopuszczani do egzaminu czeladniczego, który dawał im prawo do bycia farmaceutą.
Istniała maleńka grupa kobiet, które dostąpiły zaszczytu prowadzenia własnej apteki, często musiały one mieć męską aprobatę oraz wstawienie się by mogły legalnie przepisywać leki i je wytwarzać.
Nie będzie ciekawostką, że w dawnych aptekach wytwarzano leki na miejscu wykorzystując zioła i minerały, ciekawostką natomiast jest to iż 𝗻𝗮 𝗿𝗲𝗰𝗲𝗽𝘁𝗲̨ 𝗯𝘆ł𝘆 𝘄𝘆𝗽𝗶𝘀𝘆𝘄𝗮𝗻𝗲 𝘀𝘂𝘀𝘇𝗼𝗻𝗲 𝗱𝘇̇𝗱𝘇̇𝗼𝘄𝗻𝗶𝗰𝗲.
Do prowadzenia aptek miały prawo wdowy po aptekarzach, w historii zapisały się trzy kobiety, które zostały oficjalnie uznana za pierwsze oficjalne farmaceutki.
Były nimi Anne Crosse, Susan Lyon i wdowa Wyncke.
Zmorą aptekarek i aptekarzy byli lekarze, którzy chcieli kontrolować ich pracę w sposób absolutny. Przedstawiciele uczelni medycznych przeszukiwali apteki by znaleźć tak zwane “złe leki”. W XVII wieku w Anglii odebrano uprawnienia aptekarzowi za sprzedaż słodkich płatków róż z dodatkiem soku z cytryny, który jak uważali odbiegał od dozwolonej receptury, z karą musieli liczyć się również ci, którzy mieli zastrzeżenia do pracy lekarzy. Historia farmacji jest fascynująca.
opracowała Monika Opieka-Nowak
