Kto ich nie lubi? tam gdzie zdobią połacie trawników i łąk roztaczają wiosenną atmosferę dając znać, że wiosna już nadchodzi i już nie zawróci

Od kilku lat rosną przy głównej drodze w Tychach, kiedy widzę je przez okno z samochodu dotyka mnie dobry nastrój a i napawam oczy ich pięknem, żywe kolory w zatłoczonym mieście dodają mu uroku.

Krokusy, radosne i pięknie pachnące kwiaty wiosny mają wiele znaczeń symbolicznych.

𝗢𝗱 𝗻𝗶𝗲𝗽𝗮𝗺𝗶𝗲̨𝘁𝗻𝘆𝗰𝗵 𝗰𝘇𝗮𝘀𝗼́𝘄 𝘀𝗮̨ 𝘀𝘆𝗺𝗯𝗼𝗹𝗲𝗺 𝗺ł𝗼𝗱𝗼𝘀́𝗰𝗶 𝗶 𝘀𝘇𝗰𝘇𝗲̨𝘀́𝗰𝗶𝗮.

Krokusy uważane są za przedstawicieli nieśmiertelności ponieważ są w stanie zakwitnąć nawet pod lodem i śniegiem.

Kwiaty krokusów mają różne nazewnictwo. W indyjskich san skryptach oznaczają “kunkumam” czyli “szafran. W starożytnym języku hebrajskim nazywano je “kurkama” a po arabsku “kurkum”.

W grece odzwierciedlało je słowo “krokos”, które oznacza “bulwę” lub “żółtawy”.

W buddyzmie żółte krokusy oznaczają pokorę oraz wyzbycie się pychy i egoizmu, są używane do farbowania szat mnichów.

𝗕𝗶𝗮ł𝗲 𝗸𝗿𝗼𝗸𝘂𝘀𝘆 symbolizują czystość oraz niewinność są oznaką szacunku i podziwu.

𝗖𝘇𝗲𝗿𝘄𝗼𝗻𝗲 𝗸𝗿𝗼𝗸𝘂𝘀𝘆 oznaczają nowe początki i radość natomiast różowe symbolizują nowe życie i płodność, były ozdobami dla rodzin królewskich oraz szlachty podczas uroczystości weselnych.

𝗡𝗶𝗲𝗯𝗶𝗲𝘀𝗸𝗶𝗲 𝗸𝗿𝗼𝗸𝘂𝘀𝘆 noszą znamiona smutku i melancholii 𝗻𝗮𝘁𝗼𝗺𝗶𝗮𝘀𝘁 𝗳𝗶𝗼𝗹𝗲𝘁𝗼𝘄𝗲 symbolizują szlachetność, godność oraz dobrobyt, duchowo są przedstawicielami ciszy i spokoju.

W mitologii greckiej krokusy symbolizowały zakazaną miłość, dla Egipcjan oznaczały odrodzenie i zdrowie, natomiast dla Rzymian były symbolem miłości, piękna i odrodzenia.

Kwiaty krokusów towarzyszyły ludziom również w ceremoniach pogrzebowych, były sadzone w czasach rzymskich na grobach zwiastując zmartwychwstanie.

W biblii krokusy uosabiają Matkę Boską i jej dziewictwo oraz czystość.

𝗖𝗶𝗲𝗸𝗮𝘄𝗲 𝘇𝗻𝗮𝗰𝘇𝗲𝗻𝗶𝗲 𝗸𝗿𝗼𝗸𝘂𝘀𝗼́𝘄 𝗯𝘆ł𝗼 𝘄 𝗲𝗽𝗼𝗰𝗲 𝘄𝗶𝗸𝘁𝗼𝗿𝗶𝗮𝗻́𝘀𝗸𝗶𝗲𝗷, uważano że kwiaty posiadały chłodzącą energię, która miała łagodzić emocjonalne wybuchy i chronić ofiary przemocy domowej.

𝗞𝗿𝗼𝗸𝘂𝘀𝘆 𝘀𝗮̨ 𝗿𝗼́𝘄𝗻𝗶𝗲𝘇̇ 𝗸𝗼𝗷𝗮𝗿𝘇𝗼𝗻𝗲 𝘇 𝘄𝗮𝗹𝗲𝗻𝘁𝘆𝗻𝗸𝗮𝗺𝗶 za sprawą dawnej legendy o Świętym Walentym, który leczył niewidomą dziewczynę ziołowymi maściami. Często chodzili na spacery podczas których dziewczyna zbierała krokusy, kiedy Walenty został uwięziony i skazany na śmierć w jego ostatnim liście do dziewczyny był suszony krokus. Kiedy go otworzyła odzyskała wzrok, było to 14 lutego.

𝗡𝗶𝘁𝗸𝗶 𝘀𝘇𝗮𝗳𝗿𝗮𝗻𝘂 𝗻𝗮𝘇𝘆𝘄𝗮𝗻𝗲 𝗸𝘂𝗹𝗶𝗻𝗮𝗿𝗻𝘆𝗺𝗶 𝗸𝗹𝗲𝗷𝗻𝗼𝘁𝗮𝗺𝗶 do dzisiaj są najdroższą przyprawą na świecie. Krokus szafranowy został przemycony z Bliskiego Wschodu do Anglii. Według niektórych źródeł szafran był tak bardzo ceniony, że jego fałszowanie było przestępstwem karanym śmiercią.

Szafran posiada wiele znaczeń takich jak boskość, bogactwo oraz zdrowie. Jest częstym podarunkiem w Azji i na Bliskim Wschodzie z okazji zaślubin symbolizując pomyślną przyszłość.

Legendy mówią, że Zeus spał na łożu usłanym szafranem, Kleopatra natomiast rozpylała go podczas wizyt gości, wierzono, że był afrodyzjakiem. Aleksander Wielki brał kąpiele w szafranie razem z żołnierzami, wierzył że dzięki temu ominą wojsko choroby.

𝗦𝘇𝗮𝗳𝗿𝗮𝗻 𝘄 𝗽𝗲𝗿𝗳𝘂𝗺𝗮𝗰𝗵

Rzymianie bardzo cenili i lubili zapach szafranu, często był rozpylany na powitanie gości, z kwiatów sporządzano eliksiry miłości, perfumowali również nimi wodę do kąpieli.

Arystoteles określał zapach szafranu jako zmysłowy, gościł w klasycznych pachnidłach często mieszany z mirrą.

Od tysięcy lat szafran zbiera się klasycznie, każdy żeński kwiat posiada 3 niteczki, które zbiera się wcześnie rano z zamkniętych kwiatów i układa do wyschnięcia na jedwabnych tacach. Drobne niteczki szafranu powinny być mocno czerwone z nieco jaśniejszymi pomarańczowo-czerwonymi końcówkami. Nitki całkowicie czerwone mogą być gorszej jakości lub barwione by oszukać konsumentów.

W perfumiarstwie naturalnym szafran nie jest dozwolony ponieważ w jego składzie jest safrol, składnik, który wywołuje alergie. Materiałem, który można wykorzystywać jest składnik zapachowy szafranu, który izoluje się z naturalnego surowca, można również dostać absolut oraz zrobić własną nalewkę z szafranu.

Szafran pachnie specyficznie, to mocny aromat, który może być bardzo wyczuwalny w kompozycji, w małej ilości doda głębi.

Szafran najczęściej jest stosowany w zapachach bursztynowych oraz szyprowych.

Do wyprodukowania funta szafranowej przyprawy potrzeba aż 75 000 tys. kwiatów lub 225 000 tys. znamion. Roślina jest zbierana najczęściej ręcznie. Najlepszy szafran pochodzi z Hiszpanii, uprawia się go również Grecji, Afganistanie, Iranie i Indiach.

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟭 Minojska bogini zbiera kwiat krokusa szafranowego

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟮 Fresk “Zbieracze szafranu z Krety”

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟯 to Fresk z kobietą trzymającą miskę szafranu

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟰 autor nieznany

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟱 to ilustracja w Taqwīm as-Siḥḥa z arabskiego traktatu medycznego z XI wieku

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟲 autorem jest Carl Larsonn z 1912 roku “

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇𝘆 𝗼𝗱 𝟳 𝗱𝗼 𝟭𝟯 zostały wygenerowane przez sztuczną inteligencję.

𝗢𝗯𝗿𝗮𝘇 𝟭𝟰 namalował Robert Thornton’s, dzieło pochodzi z “Temple of Flora”

Monika