Rozgościła się wygodnie już od kilku tygodni, jej czerwone owoce wyglądają radośnie podczas słonecznych dni, spotkamy ją w lasach, górach, parkach, w domowych ogrodach. Dzieci nawlekają ją na nici by mieć jesienne naszyjniki.

Dzisiejszy wpis przyprawił mi trochę kłopotów, jarzębina ma ogromną symbolikę, szukałam przez 2 tygodnie obrazu, który ma jasny przekaz, przewertowałam mnóstwo albumów z malarstwem poszukując motywu, który mam w głowie, niestety nie znalazłam takowego.

Owoce jarzębiny rozgościły się szczególnie w malarstwie martwej natury, rzadziej ujrzymy ją przy domostwach oraz portretach, co mnie dziwi, bo symbolikę ma bardzo istotną, do dzisiaj w niektórych krajach żywą.

𝗝𝗮𝗿𝘇𝗲̨𝗯𝗶𝗻𝗮 𝗱𝗹𝗮 𝗹𝘂𝗱𝘇𝗶 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝘄𝗮𝘇̇𝗻𝘆𝗺 𝗱𝗿𝘇𝗲𝘄𝗲𝗺 𝗼𝗱 𝘀𝘁𝗮𝗿𝗼𝘇̇𝘆𝘁𝗻𝗼𝘀́𝗰𝗶, szczególną rolę odgrywa w mitologii celtyckiej gdzie jest uważana za Drzewo Życia symbolizujące mądrość, odwagę i ochronę przed złymi duchami i energiami. Czerwone owoce jarzębiny symbolizowały krople krwi, wyrazisty kolor czerwieni jarzębiny oznaczał siłę tworzenia i życia, jest połączona ze św. Brygidą patronką artystów, przędzenia, tkactwa i kowalstwa. Jarzębina symbolizuje śmierć i odrodzenie, w starożytności sadzono ją przy grobach by strzegła bliskich przed złymi mocami.

W Szkocji do dzisiaj drzewo jarzębiny jest bardzo ważne, w tradycji ludowej jest najświętszym drzewem. W dawnej tradycji szkockiej był zakaz używania drewna, kory, liści i kwiatów, drzewo mogło być ścięte tylko dla świętych celów jak wykonanie rytualnej piszczałki.

Drzewa jarzębiny sadzono w świętych, kamiennych kręgach, wieszano nad drzwiami wejściowymi i w stodołach by odgonić choroby i złe duchy.

𝗝𝗮𝗿𝘇𝗲̨𝗯𝗶𝗻𝗮 𝗯𝘆ł𝗮 𝗱𝗿𝘇𝗲𝘄𝗲𝗺 𝗰𝘇𝗮𝗿𝗼𝘄𝗻𝗶𝗰 𝗶 𝘄𝗶𝗲𝗱𝘇́𝗺, wierzono, że używały jej by zwiększyć swoje moce psychiczne i magiczne, robiły z drewna magiczne różdżki.

𝗠𝗶𝘁𝗼𝗹𝗼𝗴𝗶𝗮 𝗶𝗿𝗹𝗮𝗻𝗱𝘇𝗸𝗮 𝗺𝗼́𝘄𝗶, 𝘇̇𝗲 𝗽𝗶𝗲𝗿𝘄𝘀𝘇𝗲 𝗸𝗼𝗯𝗶𝗲𝘁𝘆 𝗻𝗮 𝘇𝗶𝗲𝗺𝗶 𝘇𝗼𝘀𝘁𝗮ł𝘆 𝘀𝘁𝘄𝗼𝗿𝘇𝗼𝗻𝗲 𝘇 𝗷𝗮𝗿𝘇𝗲̨𝗯𝗶𝗻𝘆. Za czasów Platona uważano owoce jarzębiny za połączenie energii męskiej z żeńską, była to metafora tęsknoty za dopełnieniem się. Jarzębinę uważano również za drzewo podróżników, którym metaforycznie pomagała obrać odpowiedni kierunek w życiu, pomocna była laska z drewna jarzębinowego, która wskazywała tę część duszy, która opuściła danego człowieka.

𝗝𝗮𝗸 𝘀𝗶𝗲̨ 𝗺𝗮 𝘇𝗮𝗽𝗮𝗰𝗵 𝗷𝗮𝗿𝘇𝗲̨𝗯𝗶𝗻𝘆 𝘄 𝗽𝗲𝗿𝗳𝘂𝗺𝗶𝗮𝗿𝘀𝘁𝘄𝗶𝗲?

Praktycznie nie ma go wcale, możemy się natknąć na jakieś fantazje lub będzie odniesienie do kwiatów nie owoców, do kwiatów jarzębiny nawiążę wiosną, pachną one specyficznie. Podzielę się z Wami moim osobistym odkryciem, nie ma dużego wachlarzu zielonych nut w perfumiarstwie naturalnym. Rozgniedźcie owoce jarzębiny w dłoni, niech puszczą soki, wąchajcie, poświęcicie na to ok. 10 minut, poczujecie mocny, zielony aspekt, który będzie się zmieniał, na gardle osiądzie Wam gorzki posmak. Nalewka z owoców jarzębiny jest bardzo ciekawa, zachęcam by ją stworzyć tej jesieni i mieć w swojej kolekcji. Robiąc ją zwrócicie uwagę na odsączenie owoców, ja je rozgniatam, daję na papierowe ręczniki, czekam ok. godziny i później zalewam etanolem, czynność tę powtarzam ok. 15 razy by alkohol naciągnął zapachem. Nalewka może Wam posłużyć jako baza dla pachnącej kompozycji lub możecie jej używać tworząc swoje projekty, ma mocny zielony ton.

Suszone owoce jarzębiny bardzo polecam by dołączyć do kadzideł, dawniej używano ich do rytuałów oczyszczających otoczenie. 𝗝𝗮𝗿𝘇𝗲̨𝗯𝗶𝗻𝗮 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝗷𝗲𝗱𝗻𝘆𝗺 𝘇 𝗱𝘇𝗶𝗲𝘄𝗶𝗲̨𝗰𝗶𝘂 𝘀́𝘄𝗶𝗲̨𝘁𝘆𝗰𝗵 𝗿𝗼𝘀́𝗹𝗶𝗻, które były palone przez Druidów Beltaine, wierzono, że dym przynosi dar inspiracji.

Obraz pierwszy wyszedł spod pędzla Tatiany Maksimovej.

Obraz drugi jest autorstwa Diany Timchenko.

Obraz trzeci namalowany został przez Kamilę Matkowską.

Obraz czwarty namalowała Veronika Sekotova.

Tutaj jest mocne i rzadkie nawiązanie owoców jarzębiny do krwi.

opracowała Monika Opieka