𝟮. 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗻́ 𝗞𝗼𝗯𝗶𝗲𝘁 𝘄 𝗯𝗼𝘁𝘁𝗮𝗻𝗶𝗰𝘂𝗺 𝗜𝘇𝘆𝗱𝗮
𝗕𝗼𝗴𝗶𝗻𝗶 𝗜𝘇𝘆𝗱𝗮 𝗯𝘆ł𝗮 𝗽𝗮𝘁𝗿𝗼𝗻𝗸𝗮̨ 𝗸𝗼𝗯𝗶𝗲𝘁, 𝗶𝗰𝗵 𝗼𝗯𝗿𝗼𝗻́𝗰𝘇𝘆𝗻𝗶𝗮̨, 𝗽𝗮𝘁𝗿𝗼𝗻𝗼𝘄𝗮ł𝗮 𝗱𝘇𝗶𝗲𝗰𝗶𝗼𝗺 𝗼𝗿𝗮𝘇 𝗮𝗹𝗰𝗵𝗲𝗺𝗶𝗸𝗼𝗺. W starożytności kobiety, które wytwarzały kosmetyki oraz pachnidła nazywane były 𝗰𝗼𝘀𝗺𝗲𝘁𝗮𝗲 a ich praca nazywana była “𝗽𝗿𝗮𝗰𝗮̨ 𝗸𝗼𝗯𝗶𝗲𝘁”.
Izyda rozwijała swoje zdolności alchemiczne w ciągu wielu lat. Uważano ją za dziewicę światła, która nosi alchemicznego dziecko słońca i księżyca. Rozumiana była jako Luna, Księżyc i władczyni ich mocy.
W starożytnym Egipcie alchemia była postrzegana jako dobra magia, nazywano ją heka, alchemia starożytna nie służyła jak to potem nastało do manipulowania materią lecz do dotarcia do samego jej źródła, naprawiania tego co zepsute również w aspekcie duchowym.
Legenda głosi iż Izyda zachowała swoje boskie piękno 𝗽𝗼𝗽𝗿𝘇𝗲𝘇 𝗺𝗮𝘀𝗮𝘇̇ 𝘁𝘄𝗮𝗿𝘇𝘆 𝗶 𝗼𝗰𝘇𝘂 𝗿𝗼́𝘇̇𝗼𝘄𝘆𝗺𝗶 𝗸𝘄𝗮𝗿𝗰𝗮𝗺𝗶, 𝗸𝘁𝗼́𝗿𝗲 𝘄𝘆ł𝗮𝘄𝗶𝗮ł𝗮 𝘇 𝗡𝗶𝗹𝘂.
Starożytna alchemia opierała się przede wszystkim na wytwarzaniu zdrowotnych maści, pachnideł oraz kosmetyków, które miały często właściwości lecznicze.
𝗘𝗴𝗶𝗽𝘁𝗼𝗹𝗼𝗴 𝗛𝗲𝗹𝗲𝗻 𝗦𝘁𝗿𝘂𝘄𝗶𝗰𝗸 𝗽𝗶𝘀𝘇𝗲:
“W starożytnym Egipcie skupiano się na oczach, które były obrysowane zieloną lub czarną farbą do oczu, aby podkreślić ich wielkość i kształt. Zmielone pigmenty zielonego malachitu mieszano z wodą do postaci pasty, były używane bardzo powszechnie. Popularny był również czarny kohl wytwarzany z mineralnej galeny, która pochodziła z górskich regionów Synaju. Co ważne, kohl miał wartość terapeutyczną w ochronie oczu przed infekcjami spowodowanymi przez światło słoneczne, kurz lub muchy.”
Najbardziej znanymi starożytnymi alchemicznymi perfumami 𝗯𝘆ł𝗼 𝗸𝘆𝗽𝗵𝗶, które było dobrem luksusowym i drogim pachnidłem, tańszymi odpowiednikami były pachnące pasty składające się z korzeni, ziół i kwiatów.
opracowała Monika Opieka-Nowak
