Czy komponowanie zapachów można zaliczyć jako tworzenie dzieł sztuki?
Czy jest możliwa ich ocena estetyczna?
Jak określić węchowe dzieła sztuki? estetyka codzienności? funkcjonalne piękno docierające do odbiorcy za pomocą zmysłu węchu? a może estetyka nastrojów?
Sztuka to treść i forma, zapach jest problematyczny jeśli miałoby się go rozpatrywać w tych kategoriach, bo jak mówić o treści i formie stworzonej z czegoś bezkształtnego, absolutnie zmysłowego i ulotnego?
Czy dzieło oflaktoryczne może się równać malarstwu, filmowi, muzyce, architekturze?
Pytań jest wiele, zdania są podzielone, ale czy sztuka wymaga zgody czy nią jest czy nie? czy sztuka ma udowadniać i przekonywać, że nią jest? czy może jednak oddziaływać na odbiorców wywołując przeżycia emocjonalne i estetyczne na równi jak słuchanie muzyki, oglądanie obrazów itd.
Gdyby nie zawziętość wielu artystów przepadło by z kretesem na kartach historii ponieważ przez niektóre tęgie łby nie byli zaliczani do kręgu sztuki, czas jednak to weryfikował.
Niektórzy krytycy uważają, że zapachy nie są w stanie skłonić odbiorcy do refleksji oraz do prawdziwego doświadczenia estetycznego co uważam za kompletne bzdury.
Dzisiaj obchodzimy Międzynarodowy Dzień Artysty, dzień wrażliwości, kreatywności oraz niesztampowego patrzenia na świat, uważam, że cząstkę artysty posiada w sobie każdy, ale nie każdy ma na tyle odwagi by się nią cieszyć i pokazać światu.
Monika
