5.
Cykl o żywicach - żywica z chmielu
Dzisiaj chcę Wam przedstawić żywicę z chmielu 
Największym dostawcą chmielu na świecie jest Etiopia, Stany Zjednoczone, Niemcy oraz Czechy. Roślinę uprawia się przede wszystkim dla kwiatów, które są wykorzystywane do produkcji piwa. Chmiel jest dwupienny, ma część żeńską oraz męską. W przemyśle wykorzystuje się część żeńską, która wytwarza kwiaty w postaci szyszek zawierających lupuliny oraz żółtą żywicę, nadającą piwu goryczkę oraz aromat, używa się jej również w perfumiarstwie, lecz niezmiernie rzadko.
Odmian chmielu jest około 200, wykorzystuje się ponad 40 gatunków, ich aromaty mogą być sosnowe, cytrynowe, mandarynkowe a nawet pachnące melonem.
Ekstrakty CO2 oraz olejki eteryczne z chmielu bardzo się między sobą różnią zapachowo, zależy to od gatunku oraz miejsca, w którym rosną.
W Niemczech oraz w Wielkiej Brytanii od wieków rośnie “chmiel szlachetny”, w którym są wyczuwalne nuty balsamiczne i żywiczne, chmiel uprawiany w Australii czy Stanach Zjednoczonych posiada zapach owocowy, bardzo ceniony czeski chmiel Saaz charakteryzuje się zapachem ziołowo-kwiatowym.
W XII wieku pierwszy raz zakonnica Hildegarda Von Bingen opisywała właściwości chmielu jako aromatu do piwa.
Żywice chmielowe dzielą się na twarde i miękkie ich kuzynem są konopie.
Świeże szyszki chmielu, które miałam okazję wąchać oraz sporządzić z nich konkret pachną metalicznie, przypominają mi zapach puszek po piwie, jest sporo gorzkich akcentów.
Jak wykorzystać zapach chmielu w kompozycji perfum już za niedługo przeczytasz w grupie bottanicum przylądek naturalnych zapachów
opracowała Monika Opieka-Nowak
